Eufuizm – tendencja wyrosła z wczesnego angielskiego baroku. Polega na zastosowaniu przesadnie wytwornego stylu, bogatego w metafory i mnożącego efekty retoryczne. Jest to angielski odpowiednik manieryzmu.
Nazwa eufuizmu wzięła się od powieści Johna Lyly'a Euphues (1578-1580), w której ten styl został zapoczątkowany i rozpowszechniony.
W angielskim literaturoznawstwie eufuizm często bywa mylony z eufemizmem.
Przykłady eufuizmu
Wyjątkowo podany zostanie przykład w języku angielskim – jego tłumaczenie z uwagi na nacisk na styl nie miałoby większego sensu.
Can any treasure in this transitory pilgrimmage be of more value than a friend? In whose bosom thou mayest sleep secure without fear, whom thou mayest make partner of all thy secrets without suspicion of fraud, and partaker of all thy misfortune without mistrust of fleeting. Who will account thy bale his bane, thy mishap his misery, the pricking of thy finger the piercing of his heart
(John Lyly, Euphues)