Anafora (z gr. anaphorá = podniesienie) – figura stylistyczna polegająca na użyciu tego samego słowa (lub zwrotu) na początku kolejnych segmentów wypowiedzi. Najczęściej sprowadza się ona do powtórzenia słowa na początku kolejnych zdań lub wersów.
Przykłady
Dom, który moją puentą,
Dom, gdzie akordy miękną
Dom, w którym tak cierpliwie ktoś na mnie czeka
(Roman Romańczuk, Dom, który moją puentą, tłumaczenie tekstu Homeward Bound Paula Simona)
Dobry wieczór, już nic ci nie grozi
Za niesłuchanie mędrców głosu
Za zbyt szeroki, szczery uśmiech
Za wiarę w baśnie, nie w wolę losu
Dobry wieczór, nie musisz uciekać
Przed wrogiem, co wciąż zastawia sidła
Przed snem o bitwie, którą wygrałeś
Przed orłem, który daje ci skrzydła
(Dominika Zembrzuska, Dla Don Kichota)