Brachylogia – figura retoryczna polegająca na zastosowaniu serii bardzo krótkich zdań lub równoważników (według niektórych źródeł: także pojedynczych wyrazów). Charakteryzuje się często użyciem pojedynczych słów bez łączników między nimi (czyli może być realizowana przy pomocy asyndetonu). Efektem brachylogii jest wrażenie pośpiechu w przekazywaniu informacji.
Przykłady
Szach, mach. Tnie bicz,
Męcz, jęcz, tnij, ćwicz!
Z grot grzmi sto ech -
Nasz wrzask, nasz śmiech.
(J.R.R. Tolkien, Hobbit, Piosenka goblinów)
Bierz, gub, trwoń, trać,
W lot, w śmiech, w gniew, w szał!
Żyć! śnić! drżeć! łkać!
Mknij, leć, pędź, w cwał!
(Julian Tuwim, Życie moje)