Wyliczenie (łac. enumeratio) – zabieg stylistyczny charakterystyczny dla literatury baroku. Polega na wyliczeniu kolejnych elementów z tej samej kategorii, posiadających pewien wspólny mianownik. Służy przede wszystkim zwróceniu uwagi na konkretne treści, szczególnie przydaje się w zabiegach perswazyjnych. Wyliczenie jest odmianą paralelizmu.
Przykłady wyliczeń
Bociek za gąskę,
Gąska za kurkę,
Kurka za Kicię,
Kicia za Mruczka,
Mruczek za wnuczka,
Wnuczek za babcię,
Babcia za dziadka,
Dziadek za rzepkę,
Oj, przydałby się ktoś na przyczepkę!
(Julian Tuwim, Rzepka)
To powiedziawszy milczał. Toż Eneasz mówił,
Toż Pantus i Tymetes, zgadzał się i Lampon,
I Ukalegon z nimi (...)
(Jan Kochanowski, Odprawa posłów greckich)