Książka opowiada o zwierzętach hodowlanych, które wygnały ludzi i zaczęły same rządzić folwarkiem. Zwierzęta są alegoriami postaci historycznych, grup społecznych i poglądów politycznych. Książka została napisana w 1943 roku i miała na celu demaskowanie sowieckiego mitu.
W końcu stodoły Major spoczywał na czymś w rodzaju podwyższenia wygodnie wymoszczonego słomą; oświetlała go latarnia wisząca na górnej belce. Miał dwanaście lat i choć ostatnio się roztył, wciąż wyglądał dostojnie, a jego ryj miał mądry i dobrotliwy wyraz, mimo iż nigdy nie wycięto mu kłów.
Alegoria
Knur Major jako alegoria komunistycznego przywódcy