Jedna z 49 pieśni Jana Kochanowskiego. Jest naśladowaniem ody Horacego "Tyrrhena regum progenies, tibi". Stanowi hołd dla harmonii, umiaru, spokoju i równowagi.
Kto mi wiary dać nie chce, daj ją oku swemu
A przypatrz sie stworzeniu pilnie tak pięknemu:
Taka jeszcze nie była za dawnego wieku,
Aniołowi podobna barziej niż człowieku.
Raj tam, gdzie ona siedzi, a którędy mija,
Za jej stopami róża wstawa i lelija;
Jej k woli piękne drzewa dają cień sowity
Nie chcąc, aby ją letni żegł ogień obfity.
A ona, myśl wspaniałą znosząc z układnością (...),